Culloden Moor

31 juli 2022

Heerlijke rustige nacht gehad ondanks dat de Park4night favoriet was want uiteindelijk stonden we met zijn vijven op deze kleine uitwijkhaven. Vanmorgen na een klein stukje rijden een bezoek gebracht aan het Highland Folk Museum. Een mooi landelijk gelegen openlucht museum. Net binnen werden we voorgesteld aan Sarah de storyteller, we liepen een paar verhalen met haar mee. Vooral één verhaal is ons goed bij gebleven, hier even de korte versie van haar smeuïg vertelde verhaal. Het is een verhaal uit de oude mythologie toen er in Noorwegen nog goden en reuzen waren. Er was één reus die erg irritant was omdat hij alle mensen op at en deze reus werd veroordeeld en verbannen. Hij kwam na een reis over zee in Schotland terecht en daar ging hij gewoon verder met ” ik ruik je…, ik pak je…., ik eet je…” Ook de mensen van Schotland vonden dit natuurlijk niet fijn en bedachten een val voor de reus. Ze groeven een kuil en plaatsten daar scherpe staken in en lokten de reus in de val. De reus was verslagen dus groot feest. Maar de volgende dag hoorden ze weer” ik ruik je…, ik pak je…., ik eet je…”. Dus hakten ze de reus in 100 kleine stukken maar helaas weer hoorden ze al die stukken zeggen:” ik ruik je…, ik pak je…., ik eet je…”. Toen staken ze al die stukken in brand en overal vlogen kleine vlokjes vuur en as in het rond. Die asdeeltjes zijn de midgets van Schotland geworden:” ik ruik je…, ik pak je…., ik eet je…” Een gewaarschuwd mens telt voor twee want de midgets zijn heel erg irritante kleine bijtende mugjes. Wij wandelden na een paar verhalen lekker alleen rond, leuk vonden we de huizen en shops van de schoenmaker, kleermaker en de tweedfabricage. Ook leuk was het oude deel met de blackhouses, stenen onderbouw en rieten dak en door het vuur binnen een geheel zwart gerookt plafond, lekker voor de isolatie en gelijk de naamgever. Ook hier weer blijken er opnames gemaakt te zijn voor Outlander. Leuk hoe enthousiast mensen hier bij de huisjes staan te vertellen. Een Franse jongen liet zich in de Schotse clan kleding wikkelen en poseerde voor ons. Ook een andere ervaring is dat er in het bos bij een vijver een curling clubhuisje staat. Een heerlijke ochtend. We rijden verder over mooie wegen door prachtig landschap. Ik verzucht dat ik wel een beetje verliefd op Schotland ben geworden. Zo mooi, aardige mensen maar het is waarschijnlijk niet helemaal eerlijk want wij hebben erg mooi weer en dan is de bril altijd rozer maar we hebben nog 3 weken wie weet wat er nog komt. Vannacht overnachten we weer eens op een camping vlakbij Culloden battlefield, daarover morgen meer.

Battlefield of Culloden

1 augustus 2022

Vandaag begonnen met wat huishoudelijke taken, even een rondje kuisen van de camper. En dan 3 km verderop naar het battlefield van Culloden, voor de Outlander kijkers op Netflix een bekende plaats. Maar hoe zit het nu met die laatste slag op Brits grondgebied. Eigenlijk een ordinaire strijd tussen twee neven om de macht. In Engeland is er een lange strijd om de troon geweest tussen het huis van Tudor, bekende koning is Henry VIII uit dit huis, hij liet Engeland afscheiden van Rome en het katholieke geloof. Het andere huis was het huis van Stuart, waarvan de strijd tussen Mary Stuart en haar nicht Elisabeth I erg bekend is waarbij Mary twintig jaar gevangen zat en daarna alsnog ter dood veroordeeld werd. Nu in 1746 ging het in de slag op Culloden tussen twee neven, Bonnie Prince Charlie van het Stuart huis die aanspraak maakte op de troon en verzamelde een leger van Engelse, Ierse, Franse en Schotse aanhangers veelal Jacobieten, aanhangers van het katholieke geloof en koning Jacob I. Allen met verschillende achtergrond en redenen om hem te volgen waarbij het geloof een belangrijke reden was, katholiek tegen protestant. Het was dus niet enkel een oorlog tussen Engeland en Schotland. Nu was de strategie van Bonnie Prince Charlie niet helemaal verkeerd maar wel onbezonnen en binnen een uur was de slag geleverd en vielen er 1600 doden aan Schotse zijde en volgens de Engelse overwinnaar hadden zij slechts 50 doden, wat door geschiedschrijvers overigens in twijfel wordt getrokken. Na deze verloren slag brak er voor de Schotten een slechte tijd aan velen werden nog veroordeeld en vervolgd, één van de redenen dat er toen velen naar Amerika zijn getrokken. Het was een interessante tentoonstelling en een mooie rondleiding over het slagveld. Daarna nog even zelf over het veld gedwaald en natuurlijk een fotootje van de steen van de clan van Jamie Fraser (uit Outlander). Alhoewel de graven allemaal anoniem zijn en de stenen 130 jaar later werden geplaatst maar toch, aan de munten op deze steen en de bloemen is te zien dat velen Outlander kijken. Daarna even voorraad gehaald bij de Lidl omdat we de NC 500 gaan rijden en daar wordt het stiller en stiller. Morgen meer hierover.

North Coast 500

2 augustus 2022

Vandaag dan echt de North Coast 500 rijden. Dit is een route van zo’n 500 miles (830 km) langs de kust van Noord Schotland, deze route behoort tot de mooiste autoroutes van de wereld (zie kaartje). Wij hebben een boek gekocht om zoveel mogelijk achtergrond te begrijpen. Allereerst is hier in het noorden nog veel invloed vanuit Noorwegen, tot 1266 waren de Noren nog de baas op de Hybriden, de grote eilandengroep voor de Schotse kust. Verder is de taal hier veel meer Gaelic, dit is een oude taal uit de tijd van de Kelten en is verwant met de Ierse taal. De bewegwijzering is ook vaak tweetalig. In Zuidelijk Schotland wordt meer Engels gesproken omdat daar altijd meer over en weer contact met het Angels (later Engels) is geweest. Verder zijn er in het noorden veel prehistorische resten o.a. van de Picten maar ook veel andere stammen toen de Romeinen hier binnenkwamen waren er 17 verschillende stammen. Ook zijn er veel bouwwerken met een fundament nog gelegd door de Vikingen. Vandaag stoppen we dan ook eerst bij twee verschillende prehistorische spots. De eerste is Carn Liath, een broch van voor de jaartelling nog in gebruik tot 400 n.Chr. Een broch is een ronde, stenen toren soms meer dan 10 meter hoog, ze stammen uit de ijzertijd. De naam broch komt vermoedelijk uit de Vikingen tijd want in Noorwegen noemt men zo’n gebouw een borg. De meeste brochs zijn te vinden op de Orkneyeilanden, Shetlandeilanden en de regio Caithness van Schotland. Onze tweede stop was bij Hill o’ Many Stanes, een plaats waar stenen keurig in strakke rijen zijn geplaatst. In het Bretonse Carnac zijn ook meerdere velden met deze in het gelid opgestelde stenen. Waarschijnlijk waren het hier vroeger zo’n 600 stenen, het is altijd nog wat gissen waarom men dit zo’n 2000 jaar voor Chr. deed.

Ook nog even door het kleine stadje Wick gewandeld, eens de belangrijkste en welvarendste visserijhaven vanwege de haringvangst met een vloot van wel 1122 boten in 1862. Maar door steeds geavanceerdere manier van haring vangen is de zee compleet leeg gevist en is er geen vissersboot meer te zien. Wel grappig was dat de kleinste straat ter wereld hier ligt namelijk één smalle kopgevel lang, Ebenezer Place. En smal is in dit geval een meter of vier wat ook gelijk de totale lengte van de straat is. Onderweg prachtige vergezichten op de Orkney en Shetland eilanden. Tja, en toen kwamen we bij John o’ Groats, het meest noordoostelijke punt en met Lands end in het zuidwesten de grootste afstand van Groot Brittannië. Grappig is dat de naam refereert aan de Nederlander Jan de Groot die hier in 1496 als veerman op de Orkneys werkzaam was. Dit is duidelijk een toeristische plek dus wij namen even een zijweggetje naar een wandelroute waar je het prachtigste uitzicht hebt op de kliffen en de Stacks of Duncansby. Het was vandaag wel even zoeken naar een mooie Park4night maar uiteindelijk een prachtige plek gevonden met zicht op zee.

Ullapool

3 augustus 2022

Wat een bijzonder landschap hebben wij vandaag doorkruist. Het was desolaat, eindeloos, groots, eenzaam en magnifiek tegelijk. Woorden schieten te kort om de schoonheid van dit landschap te beschrijven. Wij balen dan ook heel erg dat aan het einde van de dag het SD-kaartje van de GoPro achter de voorruit een error meldde en we straks van deze dag waarschijnlijk geen filmdata hebben. En dat terwijl ik wel na elke bocht de camera weer wilde aanzetten omdat het zo schitterend mooi was. Een groot deel van The Far North West is ook als Geopark gekwalificeerd, gevormd in de IJstijd zie je overal grote stenen die door het ijs zijn voortgeduwd maar ook afgeronde bergtoppen. Het landschap is ook best nat met zijn vele meertjes, watervallen en kleine stroompjes door sompig land. Onze gids vermeld ook: Deze “Lonely Lands” zijn het meest spectaculaire landschap van Brittannië, lieflijk op een mooie dag maar mistroostig op regendagen. Nu hadden we vandaag een beetje laaghangende bewolking maar ook af en toe zon dus voor ons een perfecte dag. De wegen zijn hier veelal een smalle enkele baan met vele passeervakken, verzoek is dat je ook af en toe ruimte geeft aan plaatselijk verkeer dat achter je rijdt. Dus het is langzaam rijden met regelmatig stoppen om elkaar te passeren. Het aantal afgelegde kilometers op zo’n dag ligt dan ook niet hoog maar het geeft je veel gelegenheid om je heen te kijken naar al het schoons. Na onze warme maaltijd tussen de middag zijn we ook even de helling af naar beneden naar het strand gewandeld om een lekkere frisse neus te halen. Zo mooi kliffen die uit zee steken met her en der in de baaien kleine zandstrandjes, niet veel zwemmers het was vandaag 15°C.