The five sisters

4 augustus 2022

Vanmorgen nog even door Ullapool gereden. Een leuk druk dorpje waar alle huizen en gebouwen helder wit geschilderd zijn. Gelegen aan een zeearm is het hier druk met jachten en een ferry naar de eilanden. Er zijn nog pakhuizen uit de 18e eeuw toen gebouwd voor de visvangst die nu een andere bestemming hebben gekregen maar witgeschilderd er erg aantrekkelijk uitzien. Er wordt nog gevist, niet meer op haring maar vooral op kreeft, garnalen, krabben en schaaldieren. Onderweg komen we weer prachtige vergezichten tegen dus weer volop genieten.

Nu kennen we allemaal het verkeersbord: Pas op overstekende herten ook wel die voor overstekende koeien maar hier kwamen we ook tegen: Pas op overstekende lammetjes, overstekende otters en overstekende rode eekhoorns, let op rode! Bij Loch Ewe komen we veel memorial plaatsen tegen, in WO II was hier de basis voor de Arctic konvooien naar Rusland. Barre tochten waar menigeen ook in is gebleven. In het dorpje Poolewe wandelen we nog even over de oude begraafplaats omdat deze veel historie heeft en er ook nog een steen uit de tijd van de Picten ligt, door het aangegroeide mos zijn er niet veel tekens meer te herkennen maar ach het lokte ons. Dan draaien we weer een bocht om en ligt daar op een kluit in het water het Eilean Donan castle.

De single route wegen zijn vandaag af en toe best heftig omdat het hier wat meer bewoonde wereld is dan gisteren, dus zijn de tegenliggers ook vrachtwagens en grote touringcars, af en toe heftig op de rem en soms zelfs een stukje achteruit om weer een passingplace te pakken. Onze route voert vandaag ook langs enorm veel watervallen en riviertjes. Onze overnachtingsplek is dan ook bij een plek waar veel water naar beneden komt.

Ben Nevis

5 augustus 2022

Vanmorgen onze eerste kennismaking met de midgets! Het was nog vroeg en vochtig toen Marcel naar buiten stapte en zich afvroeg waarom iedereen om hem heen zo diep in de capuchon gedoken zat. Nu daar kwam hij heel snel achter alsof hij in een stofwolk liep, zoveel midgets om zijn hoofd, snel het spuitbusje gepakt wat ons op een camping was geadviseerd, en zijn hoofd mee ingespoten, gelukkig dat spul werkt. Na het ontbijt scheen de zon en waren ze snel verdwenen. We hebben enorm genoten van onze reis over de NC 500, je zou hier nog veel langer over kunnen doen door op veel meer plaatsen te stoppen, er is veel te zien en te doen. Wij willen echter nog andere delen van Groot Brittannië bekijken dus nemen we met weemoed afscheid van de ruige ongerepte Highlands. Onze koffiestop bij een prachtig uitzichtpunt en memorial punt voor oorlogsslachtoffers werd nog interessanter door een professionele dronevlieger naast ons, nu is Marcel ook bezig met drone vliegen en filmen, wat nog best spannend is, zo’n grote is dan wel even heel gaaf.

Wij rijden nog een prachtige route richting het Caledonian Canal, dit kanaal verbindt de grote meren op de breuklijn die loopt van Fort William (zuidwest) tot Inverness (noordoost). Ook Loch Ness ligt op die breuklijn, vandaar ook die diepe wateren met die geheimzinnige monsters, wij laten Nessie echter voor wat het is en gaan richting Fort William. Want vandaag komen de hobby’s van Marcel ruimschoots aan bod. We stoppen bij het spoorwegviaduct van Glennfinnan, gebouwd in 1897 en in 1901 opende de spoorbaan. Tja, wat is hier nu voor spectaculairs aan? Nu ten eerste zijn prachtige ligging in een bocht tussen de bergen. Ten tweede het is nog een stoomtreintraject waar de Jacobite stoomlocomotief nog een paar keer per dag langs komt. En dan als klap op de vuurpijl is het de Zweinstijn Express waar Harry Potter en vrienden mee naar Zweinstein reizen.

Wij wandelen er rustig heen en laten wij nu net op het goede moment zijn want juist nu rijdt de Jacobite langs, een prachtig gezicht. Dubbele pret als we ook nog een hert bij het viaduct spotten dat aan de overkant van het riviertje staat te grazen. We trekken verder stoppen nog even bij de Neptune Staircase. Een bekende sluistrap met 8 sluizen in het Caledonian Canal, en als zeilers moeten we natuurlijk even kijken en kletsen met de schippers die er net doorheen geschut worden. Aan deze volle en weer heerlijke dag komt een einde bij het dalstation van de Ben Nevis, met 1345 m. de hoogste berg van Groot Brittannië. Wij staan hier op een camperplek met allemaal mountainbikers om ons heen, morgen maar eens kijken wat hier allemaal gebeurt.

New Lanark

6 augustus 2022

Helaas vannacht veel regen en vanmorgen nog erg nat en dreigend dus we laten de bergwandeling op de Ben Nevis maar schieten. Wel nog even rondgekeken bij al die mountainbikers, wij waren hier echt de vreemde eend in de bijt. We rijden door de Trossach, een schitterende route door prachtig gebergte maar we rijden er niet alleen. Het is zaterdag en vakantietijd het is er kokend druk, alle parkeerplaatsen zijn overvol. Het is best opletten geblazen want het zijn ook zeer smalle wegen met regelmatig nog een extra versmalling maar Marcel stuurt ons er mooi doorheen. Af en toe zien we een paar felgeel gekleurde spiegels op ons af komen en denken dat is wel handig, valt goed op! Onze koffiestop op een mooi punt aan het eind van een loch, heel bijzonder zijn hier de bootschuurtjes in de rots gemaakt. Onze espresso kopjes staan ondertussen lekker stevig op de onderzetters van Yvonne, bedankt nog. Ze hebben inmiddels gezelschap gekregen.

We rijden lange tijd langs Loch Lomond, het grootste zoetwatermeer van Groot Brittannië, we nuttigen onze warme lunch langs dit meer. Ook hier weer smalle wegen dus beheerst rijden. Tot dat….. KABANG onze spiegel door een tegenligger aangereden wordt. Een Nederlander in een camper die op onze helft kwam doordat hij te hard reed en de bocht niet goed hield. Dat is balen de “first cut is de deepest”. Marcel is meestal heel nuchter in zoiets zet de auto even verderop aan de kant en loopt een stukje terug om die Nederlander te spreken maar die was niet zo netjes en is gewoon doorgereden. Op een parkeerplaats de spiegels weer gangbaar gemaakt weliswaar met een hoop barsten erin maar er is mee te rijden. Maandag maar even met een dealer contact opnemen. En die gele spiegelstickers komen er ook. We rijden lekker verder, hebben alleen een rot gevoel over het asociale gedrag van die ander. Een ongelukje kan gebeuren naar wees zo sportief om je netjes te melden en niet snel weg te rijden.

Aan het eind van Loch Lomond wil Marcel naar een whisky stokerij, hè jij drinkt helemaal geen whisky en we zijn er al zoveel tegen gekomen, waarom dan speciaal deze??? Marcel en stripboeken! In Kuifje komt het merk van deze whisky stokerij veelvuldig voor, vandaar de interesse. We verlaten nu echt het Hoogland van Schotland en komen in het laagland terecht waar alle economische bedrijvigheid zich bevindt. Daar is natuurlijk ook van alles te beleven maar wij gaan met de snelweg om Glasgow heen en strijken voor de nacht neer in New Lanark, waar ik morgen wel even wil rondlopen.

7 augustus 2022

Vandaag twee nachtjes op dezelfde plek. We hebben namelijk de hele dag door New Lanark gezworven en hadden toen geen puf meer om verder te rijden. Het dorpje New Lanark is geheel gerenoveerd en nu een World Heritage site en een werelderfgoed van Unesco. Hiervoor moeten we even terug in de tijd naar de industriële revolutie die begon in Groot Brittannië. In deze streek waren er veel spinnerijen en weverijen, zo ook de spinnerij opgericht in 1785 door David Dale. Rond 1800 nam zijn schoonzoon Robert Owen deze over. Robert Owen wordt nu gezien als filantroop, grondlegger van de coöperatie en grondlegger van het socialisme. Hij voerde hervormingen in het leven van de arbeiders door die voor die tijd ongekend waren. Kinderen moesten voor hun tiende jaar niet werken maar daarentegen naar school. Hij stichtte hier ’s werelds eerste kleuterschool, zo gauw je kon lopen ging je daar naar toe. Er was avondschool voor 10 tot 20 jarigen. Er werd grote nadruk gelegd op muzikale vorming, kunst, geschiedenis, aardrijkskunde en natuur dus een zeer brede ontwikkeling. Verder bouwde hij sociale woningen voor het personeel. Er was een soort ziekenfonds waardoor iedereen gratis medische verzorging had. Hij was ook één van de voorstrijders van de 8 uurige werkdag. Het werd hem niet overal in dank afgenomen. Maar een oud bewoner laat in een filmpje horen hoe geweldig het was om hier te wonen. Tot 1968 is de spinnerij werkzaam gebleven, het dorp is nu beschermd dorpsgezicht en heeft nog zo’n 180 bewoners daar waar er vroeger een paar duizend woonden.

We hebben veel lopen dwalen en lopen lezen over deze bijzondere man. De industrie werd hier aangedreven door 4 watermolens, gevoed met het water van de rivier de Clyde. Later werd er een stoommachine gebouwd maar die werd alleen ingezet in tijden van watertekort. We zijn ook nog door het bos naar boven gelopen voor een mooi zicht op de watervallen in de Clyde. Een ander weetje kwamen we tijdens deze wandeling tegen, namelijk dat Sir William Walace in 1305 hier in de omgeving geëxecuteerd is. Hij was een Schotse vrijheidsstrijder in de onafhankelijkheidsstrijd tegen de Engelsen. In de film Braveheart (1995) vertolkt Mel Gibson de rol van William Wallace. De film is wel flink geromantiseerd. Een interessante dag en loof van het lopen besluiten we hier te blijven staan.