Wij zijn Spanje binnen gekomen in de regio Aragón en er gingen meteen belletjes bij ons rinkelen “Koninkrijk Aragón”. Na het verdwijnen van de Romeinen uit Spanje trokken vanuit het zuiden de Moren op in Spanje en vanuit het noorden kwam het graafschap Aragón rond 800 onder het bewind van de Frankische Karel de Grote. Real Monasterio de San Juan de la Peña dat we gaan bezoeken dateert dan ook uit de tijd van het Koninkrijk Aragón. Er is een oud en een nieuw klooster op deze berg, het oude klooster is gesticht rond 920 terwijl er al sinds 720 kluizenaars gewoond hebben in deze grot in de berg. Het klooster of abdij van La Peña was in de middeleeuwen een belangrijk punt in de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella omdat de “Heilige Graal” hier bewaard werd.

Wij beginnen bij het nieuwe klooster dat na een brand in 1675 is gebouwd maar nu even hoger op de berg. Dit klooster raakte in de 19^e eeuw ernstig in verval maar is nu knap gerestaureerd en heel mooi verbouwd tot een interpretatiecenter over het leven van de monniken in de middeleeuwen. Zij zijn als manshoge levensechte poppen met meubilair en gereedschappen tussen de restanten neergezet. Heerlijk rondgewandeld.

Daarna met de camper een stukje lager gereden naar het oude klooster, gelukkig geen hoogseizoen want ik zou het niet aanraden om dit met de camper hoogzomer te doen maar Marcel zit nergens mee en parkeert de camper strak tegen de bergwand half in de greppel.

Op een richel gebouwd en half in de berg uitgehakt is dit een zeer bijzonder gebouw, de bovenverdieping (het Pantéon Real) van het oude klooster herbergt vijf eeuwen grafnissen van de vorsten en edelen van Aragón. De bouw beslaat verschillende tijden en stijlen en in de laatste periode van gebruik ook duidelijke vormen van overdaad en decadentie.

In 1469 trouwde koning Ferdinand II van Aragón met Isabella van Castilië. Dit huwelijk wordt als het beginpunt van Spanje gekenmerkt. Sinds 722 was er een strijd gaande (Reconquista) om de Moren te verdrijven. Tijdens deze beginjaren van Spanje is in 1492 het laatste Moorse bolwerk Granada gevallen.

Ondanks de overwinning op de Moren leefden Moren en Christenen op vele plaatsen samen waardoor een typische samenvoeging van bouwstijlen is ontstaan de zogenaamde Mudéjar. 

Na dit bezoek dalen we via de nodige haarspeldbochten al dan niet voorzien van randen vol sneeuw nog verder de berg af naar het dorpje aan de voet van de berg, Santa Cruz de la Serós. Dit dorp behoort ook tot de Abdij van La Peña. Hier was het nonnenklooster gevestigd waarin de adellijke vrouwen en dochters leefden en tenslotte begraven werden zodat zij dicht bij hun overleden mannen konden zijn die zelf op de berg begraven lagen.

We hebben prachtig weer en dwalen wat door de kerk en het dorp rond, staan ook even stil bij een, met een degelijk hangslot afgesloten, kapel uit de romaanse tijd. in dit pittoreske dorpje vallen vooral de voor ons bijzondere schoorstenen ons op.

We rijden nu eerst terug naar Jaca de voormalige hoofdstad van het koninkrijk Aragón om een mooie route op te pikken, op de kaart zo’n geel weggetje met een groen randje er langs. Nu dat groene randje maakt de route volledig waar maar een geel weggetje is het in het verleden misschien ooit geweest maar er is al heel lang geen onderhoud gepleegd, de randen zijn afgebrokkeld en we stuiteren over het wegdek. Een brug waar maar één vrachtauto per keer over mag rijden geeft ook veel vertrouwen. Voordeel is dan wel weer dat er weinig anderen rijden.

Het gebergte hier is bijzonder met zogenaamd “puddingsteen”, het lijkt op taartjes bakken in de zandbak die daarna een regenbuitje hebben gekregen maar het is echt een keiharde rotssteen samenstelling.

We overnachten op Parking/Area de servico in Zuera Sitecode: 101664, niets bijzonders maar dicht bij de winkels dus even de supermarkt in en een praatje met een Nederlander die 24 jaar geleden voor de liefde naar Spanje is gekomen en er nu, na zijn pensionering lekker blijft wonen.

De volgende etappe gaat naar Zaragoza de huidige hoofdstad van Aragón, we belanden daar op zo’n grote camperparkeerplaats naast het voetbalstadion, Area Autocaravana, Sitecode: 73799. Maar een heerlijk veilig gevoel en dicht bij de stad en met alle voorzieningen.

We gaan op het fietsje de stad in, hele mooie brede wegen met aparte fietspaden en fietsverkeerslichten het is prima fietsen, al rijden er niet zoveel fietsen en is men er nog niet zo heel erg aan gewend dat een fiets je stilletjes van achteren benadert. Als eerste fietsen we naar het oude Moorse kasteel waarin nu het provinciehuis is gevestigd. Dan naar het oude centrum met de imposante Kathedraal “Basilica de Nuestra Señora del Pilar”, een immens grote kathedraal, binnen was een kleine dienst gaande, wat een enorme akoestiek heeft zo’n gebouw. Nog een stukje Romeinse muur en de overdekte Mercado die na 5 uur (siësta) weer open ging, hier hebben we natuurlijk wat Spaanse ham en Manchego kaas gescoord. Tevreden teruggefietst, het is een schone, ruime, leuke stad maar nu een wijntje met ham en kaas.

De volgende morgen weer op pad eerst de stad maar uit en dan weer een geel weggetje opzoeken. De stad uit is rijden langs industrie, oude spoorlijnen en heel veel elektriciteitspalen. Dit gebied is gevonden door een kolonie ooievaars op elke paal of mast zit wel een nest en soms wel meerdere ook, kilometers lang zien wij ooievaarsnesten.

Weer een mooie route door het binnenland op weg naar Belchite. Een ander tijdperk van de geschiedenis rijden wij hier binnen. Tijdens de Spaanse burgeroorlog van 1936 tot 1939 werd het dorp na twee weken belegering met de grond gelijk gemaakt door hevige bombardementen. Het dorp was toen van groot strategisch belang in de opmars naar Zaragoza. Het herbergde onder andere twee kloosters en meerdere kerken. Franco besloot het dorp te herbouwen naast de resten van het oude dorp en het oude dorp onaangeroerd te laten als herinnering aan het gevecht. Bizar, helaas blijven we deze gevechten overal in de wereld voeren.

Even later rijden we door Fuendetodos, waar zich het geboortehuis van Francisco Goya bevindt, later willen we graag naar het Prado in Madrid waar zich verschillende kunstwerken van de beroemdste kunstenaar van Spanje bevinden. Nu rijden we lekker genietend over binnenwegen verder. Wij moeten even ruimte geven voor maaiwerkzaamheden van de berm, het is goed opletten op het signaal of je wel of niet mag passeren, dat wordt met een klein bordje aangegeven dat de bestuurder van de volg-auto uit het raam steekt, je moet het maar even weten dat je daar op let.

Het landschap is droog en nog in winterslaap we zien nog niet veel groen verschijnen. Wel krijgen we zin om muziek van Ennio Morricone op te zetten want we lijken wel door een western landschap te rijden, nu zijn er veel films in Spanje opgenomen maar dat gebied ligt zuidelijker, daar komen we later deze maand nog wel.

Wat een service, Marcel mag het vulpistool niet vasthouden bij het diesel tanken want dat doet de jongedame van het tankstation liever zelf, Heerlijk dat Marcel net voor ons vertrek nog even onze brandstoftank heeft kunnen vergroten van 60 naar 90 liter. In deze afgelegen gebieden geeft dat een grotere actieradius.

Er is vandaag erg harde wind, op zee hadden wij nu een rif gestoken, nu is het twee handen aan het stuur houden en drommels goed opletten dat een windstoot niet met je camper aan de haal gaat. Grappig detail; op de snelweg wordt er per rijbaan aangegeven wat de doorrijhoogte is, linker rijbaan 4,49m in het midden 4,47m en de rechter rijbaan 4,46m, dat je wel je goede baan neemt!

We eindigen vandaag op Calle Campo de San Nicolás Sitecode: 27920 in het plaatsje Medinaceli, boven op een bergtop maar wel met een door de Romeinse keizer Augustus opgerichte triomfboog. Een eenvoudige maar ontzettend leuke plek, we wandelen het hele dorpje rond en verbazen ons erover dat de Romeinen hier die triomfboog hebben gebouwd. Wij komen er niet helemaal achter ter ere van welke gelegenheid maar dit dorp moet in het verleden van belang geweest zijn met zijn immens grote kerk en klooster.

Er is hier uitstekend gratis WiFi, een prachtig uitzicht en voor morgen wordt er snoeiharde wind en regen voorspeld dus wij besluiten er nog een nachtje extra te blijven en even lekker te luieren, lezen en de laptop te gebruiken.